Rages From the Heart: Til' They Take My Heart Away... Part 6...

Saturday, August 19, 2006

Til' They Take My Heart Away... Part 6...

Finally, a smile from my lips...

Patungo na ako sa aking alma mater para umattend ng celebration ng "Feast Day". Habang papalapit na ako, kumakalabog na ang dibdib ko... Maraming pumapasok na negatibo sa aking utak, marahil ay hindi ko nanaman siya makausap dahil baka tamaan nanaman ako ng pagka torpedo... Bahala na, sinabi ko na lang sa sarili ko...

Lunes pa lang, excited na ako sa araw na ito... Hindi na ako mapakali, gusto na laging matapos ang bawat araw at bumilis na ang oras... Excited na akong makita siya... Hindi ko pwedeng palagpasin ang araw na ito, dahil nag promise ako sa kanya noon na pupunta ako sa feast day para tulungan siya... Marahil ay kahit sa maliit na paraan, makapaghatid ako ng ginhawa at onting ngiti sa kanyang labi...

Dumating na ako ng paaralan, nakita ko ang maraming banderitas na nakasabit, mga batang naglalaro, at mga estudyanteng nagsisigawan... Naririnig ko na rin ang malakas na dagundong ng musika, at ang malakas na tugtog ng banda... Lalo tuloy akong na excite... Dalian akong pumasok sa gate ng gusali, nagulat ako sa mga sumalubong sa akin... Ang mga kaibigan ko sa lower years, nagsitakbuhan at sinalubong ako ng mga yakap at halik... Kahit sinong madaanan ko, kinakawayan ako at tinatawag ang pangalan ko... Maski ang "dedication booth" ay nagbigay ng parangal sa mga alumni ng dumating, pero ako'y na "special mention", magandang simula, sana magtuloy tuloy...

Una kong pinuntahan ang booth ng music department, kung saan tumutugtog ang school band... (hindi marching band, kundi rock band...) Nagbabakasakaling makita ko siya doon, dahil siya ang head ng music department, at tutulong na din ako kung sakaling kailangan nila ng taga tugtog... Papasok pa lang ako nang makita ko ang aking pinakamamahal na adviser na nakaupo katabi ng entrance... "O! Chab! Kumusta ka na?" ani niya... "Ok lang po ako ma'am!" sagot ko... "O, musta na ang luvlyf naten?!".. "Luvlyf? Haay, eto, siya pa rin..." "Nakey! Yan ang matinong lalake..."

Sa kasamaang palad, hindi ko siya nakita sa band... Marahil ay nasa ibang booth siya para tumulong... Lumabas ako at nagpatuloy sa paghahanap sa kanya... May nakasalubong akong kasama sa Teatro, sinabi niya na nanduon siya sa "Fantasy Booth" at may palabas silang ginagawa... Mabilis akong tumungo sa kabilang dako ng eskwelahan... Nakita ko naman doon ang adviser ng aming theater group na siya ring pinakamamahal kong guro sa aking alma mater... "O! Chab! Mabuti't nakarating ka! Ano? Manonood ka ba? Nandoon siya sa loob"..."Haha! Mamaya na po, nakakahiya eh..." "Hay nako! Wala nang hiya hiya... Dali, pasok na..." Matapos pa lang niyang sabihin ang mga linyang iyon ay lumabas siya ng booth, sumilip lang siya upang tanungin ang aming adviser kung pwede na raw bang magpapasok ng mga manonood... Nakita ko na siya... Pero tulad pa rin ng dati, hindi pa rin ako makagalaw... Malakas ang kalabog ng dibdib, at nanlalamig ang buong katawan... Sa kasamaang palad, hindi ko siya nakausap... Malas... Umiral nanaman ang pagkatorpe ko... Pero naisip ko rin, imposibleng hindi niya ako nakita, dahil halos iisang talampakan lamang ang layo namin sa isa't isa, at patuloy naman ang banggit sa pangalan ko ng mga taong dumadaan...

Bumalik na lang ako sa band at nakitugtog muli... Di nagtagal, nakita ko siyang pumasok, tila nagmamadali... sabay sigaw ng mga tao sa loob... "Kuya Chab! Si Ate Wyena oh!" *not the real name* ... Ngunit, hindi lang ako kumibo, sa halip ay nagpatuloy lang ako sa pagtugtog ng drums... Umiral nanaman ang pagkatorpe ko, pero imposibleng, hindi niya alam na nanduon ako sa loob... Obvious naman siguro na tumutugtog ako doon... Umalis na siya, at ako nama'y naiwang sugatan ang puso...

Lumabas ako ng building para magpahangin, tinignan ko ang main field, at minasdan ko ang mga C.A.T. na nanghuhuli ng mga kawawang kandidato para sa Jail booth... Hindi ako mapakali, kaya't lumingon ako sa likuran, nakita ko siya na dumaan sa aking harapan... Ngumiti lang ako, umaasang sana'y mapansin niya, ng biglang sumulyap siya sa akin, at ako'y kinindatan... Pero dalian din siyang umalis, tila nagmamadali... Nakangiti lang ako noon, pero naiinis lang ako sa sarili ko dahil hindi nanaman ako gumalaw...

Sinamahan ko ang aking kaibigan sa food court, isang booth na bilihan ng mga pagkain... Habang bumubili ang kaibigan ko ay nakita ko siya na bumibili rin sa isang tabi... Tinitigan ko lamang siya at napansing nakita niya ako... Lumapit siya sa akin at sabay suntok sa aking balikat bilang pagbati at daliang umalis... Hindi ko maintindihan, bakit lagi na lang siyang umaalis... Sobrang nagtatampo na ako, at galit na galit sa sarili ko... Ni wala man lang akong ginagawa... Umakyat ako sa taas ng isang building at tinanaw ko na lang siya mula sa malayo... Minamasdan ko siya habang siya'y sumasayaw sa mga tugtugin, at habang siya'y nagsisiya ng dahil sa selebrasyon... Matapos ang ilang sandali ay nagsiuwian ang mga tao para sa lunch break... Wala akong mapuntahan kaya't sinamahan ko na lang ang pinsan ko na kumain sa isang restaurant... Wala akong ganang kumain non, pero dumating sa eksena ang tatay ko at ang tita ko... Nilibre nila ako kaya wala na akong nagawa... Habang naghihintay ako sa pagkain, tulala lamang ako, hindi kumikibo at hindi gumagalaw... Napansin ito ng aking tita, at sinabing... "Ano? Hindi ka nanaman ba niya pinansin? Haay nako, itext mo na lang kasi, kunsensyahin mo, sabihin mo na umabsent ka pa para lang makapunta dito at makausap siya tapos hindi ka lang niya kakausapin..." *wala pa rin akong kibo...* "Haay nako! Akin na... Ako na magtetext! Ang hina mong bata ka..." Matapos ay ibinigay niya ito sa aking pinsan at sinabing ipabasa niya ito sa kanya... Wala lang akong ginawa... Pero ayon sa nabasa ko sa pinakahuli... "Ano bang ginawa ko para tratuhin mo ako ng ganito? Matapos kong magsakripisyo para pumunta dito, ganito lang gagawin mo sa akin? Kung di mo pa rin ako kikibuin, uuwi na lang ako ng maynila" (Not the typical me... sobra...) Pero hindi ko na ito pinansin, bahala na...

Itutuloy...

Pasensya kung medyo mahaba...

Labels: Our story... Wyena..., Series, Til they take my heart away

posted by icarus_05 @ 7:55 AM Comments: 7

The Music they shared

The Author

Pseudonym: Icarus05
Birthday: April 25, 1990
Address: Novaliches, Quezon City
Province: Infanta, Quezon
School: University of the East
Course: Computer Science

Sports: Bowling, Volleyball

Hobbies: Bowling, Playing Guitar, Writing Stories, Writing Songs, Chatting, Blog hopping, Stargazing, Flyff-ing, Playing Ragnarok

About me: Single and Waiting! ;) A night person, very passionate and dedicated to everything I do, A lover trying to find himself and his true place here in the world...

Lost in this cold place, Never knowing where to go, I need you, I need someone, I need anyone

Posts